Een onverwachte trip
En de volgende ochtend vertrok ik alweer naar Seoul. Dit was een beetje een onverwachte trip, maar het was niet zo duur om te vliegen en het leek me een heel vet land om te zien! De eerste dag verliep niet zo soepel. Ik had bij het laten zien van mijn paspoort bij de douane mijn paspoorttasje daar laten liggen. Daar kwam ik achter bij het halen van een e-simkaart op het vliegveld. Gelukkig had ik een AirTag in mijn tasje gedaan voor dit soort gevallen en kon ik dus zien dat hij letterlijk 50 meter verderop lag. In dat gedeelte van het vliegveld mag je echter niet terug. Na bij elke balie te hebben rondgevraagd, moest ik toch wachten tot iemand hem vond en naar de Lost and Found bracht. Dit was wel een rotbegin van de trip, maar ik wist dat het goed zou komen, dus heb dit maar achter me gelaten.
— Ik vertel alvast hoe dit afliep, anders verpest het de clou van de Seoul-ervaring. — Na twee dagen zag ik opeens dat de locatie van de AirTag veranderde. Ik besloot toen om meteen een Uber naar het vliegveld te nemen (ook al had ik niks gehoord van de Lost and Found). Als een soort metaaldetector leidde mijn telefoon me ernaartoe. Bij een kantoorkamer zei mijn iPhone opeens dat hij connectie had gemaakt. Nou, ik kon het niet geloven. Na één keer aankloppen kwam er een vrouw met mijn tasje in haar hand naar buiten. Ik sloot daarna meteen aan bij de Korean BBQ met een glaasje soju!
Korean BBQ
De eerste dag hebben we niet zoveel kunnen doen, want het regende heel hard. Maar wat was het lekker om met een graadje of 13 en regen buiten te kunnen lopen. Ah, ik had de temperatuur en de knusheid van de herfst echt gemist. Lekker met mijn regenjas door de stad, je merkte er niks van. In een superschattig koffiezaakje een goede cappuccino gehaald (koffie is hier overal supergoed!). Ze zeggen dat dit een van de steden is met de hoogste dichtheid aan goede koffiezetapparaten, haha. Het was deze week Chuseok, een soort nationale feestweek, waardoor het heel rustig was in Seoul, maar waardoor ook veel dingen dicht waren. Ik was er eigenlijk wel blij mee, lekker even tot rust komen. De food court was gelukkig wel open, en wat was dat een vette ervaring. Allemaal kraampjes waar mensen konden zitten en iets konden bestellen. Het was druk maar te doen, en het eten was heel anders dan wat ik gewend was. De Koreaanse keuken is echt heel bijzonder en lekker.
De volgende dag regende het weer, dus dan maar twee grote musea bezoeken! Het National Museum of Korea en het War Memorial of Korea. Het National Museum was een beetje saai. Naast een paar samoerai-outfits en een heel groot deel over de Griekse mythologie (?), niet echt de moeite waard. Het oorlogsmuseum daarentegen was echt supermooi. Ik denk misschien wel het mooiste museum waar ik ooit ben geweest. Het ging over de Koreaanse oorlog en eigenlijk alle oorlogen die Korea ooit heeft gehad. Want dat waren er enorm veel… Alles was heel mooi tentoongesteld en superinteressant om te lezen. Echt een aanrader om een keer heen te gaan!
War Memorial of Korea
De dag erna was de enige mooie dag (volgens de weerapp), dus hebben we een zes (!) uur lange hike gedaan. Dit was echt enorm vet. Na een pittige klim kon je heel Seoul zien. Dit was zo gaaf om mee te maken. Wat me opviel: de Koreanen zijn enorm goed in het doorslaan in hun hobby's. We hebben echt de meest uitgeruste Koreanen gezien, vol met Arc'teryx-outfits en mooie hikespullen (jaloers…). Maar zij keken dus wel op toen ze ons als Europeanen zagen met onze sportshirtjes. Het was wel echt een pittige hike, en met mijn medereisgenoten die best ervaren hikers zijn, was het af en toe wel aanpoten. Maar de plaatjes liegen er niet om, het was zo de moeite waard. Oh, en de mensen zijn zo aardig en lief. Als je ergens pauze houdt om iets te eten, bieden andere Koreanen je eten aan. Een Koreaan wilde zelfs zijn chickenwrap aan me geven omdat hij zag dat we een 'mooncake'je deelden. Zo lief. De mensen hier waren heel lief, maar wel meer op zichzelf dan in bijvoorbeeld Taiwan. In Taiwan voelt het meer open en hier is iedereen iets formeler.
Als ik de stad in één woord moest omschrijven: cool. Echt cool. Iedereen loopt erbij in een hele vette modestijl: baggy jeans, leren jacks, Timberland-schoenen, goede skincare. Echt, je kijkt je ogen uit. In Myeongdong daarna nog even bij Olive Young enorm veel skincare gekocht voor mama en Emma, en 's avonds hebben we Korean BBQ gedaan met de vriendinnen van het Noorse meisje dat met ons mee was. Dus opeens zaten er veertien Noorse meiden aan onze tafel, supergezellig! 's Avonds zijn we nog gaan afspreken met wat Nederlandse jongens van wie ik toevallig wist dat zij ook in Seoul waren die avond. Wat heerlijk dat je elkaar zo kunt ontmoeten in een stad aan de andere kant van de wereld.
De volgende dag weer terug, want dit weekend heb ik alleen maar Chinees geleerd voor de toets van vandaag. Die ging gelukkig heel goed.
Dit was hem weer, 再见!
